Prolog

Noszę w sobie migdały.

Ty też

Tak samo jak ci, których kochasz i których nienawidzisz.

Ale nikt ich nie czuje.

Wszyscy tylko wiedzą o nich.

Ta historia opowiada, mówiąc krótko, o potworze,

który spotkał innego potwora.

Jednym z tych potworów jestem ja.

Nie powiem ci, czy zakończenie będzie szczęśliwe czy nie.

Znając zakończenie, zaczynasz się nudzić przy lekturze,

dlatego nie zdradzę ci go, abyś mógł czytać tę książkę

z zainteresowaniem.

I wiem, że zabrzmi to jak wymówka, lecz ani ty, ani ja,

ani w ogóle nikt nigdy nie wie, czy jakaś opowieść

jest wesoła czy przeciwnie - tragiczna.

Tamtego dnia zginęło sześć osób, a jedna została ranna. Do pierwszej grupy należała Mama i Babcia. I student, który rzucił się powstrzymać mężczyznę. I dwaj panowie po pięćdzisiątce, którzy szli w pierszym szeregu parady Armii Zbawienia. I policjant. I w końcu sam napastnik, który z jakiegoś powodu postanowił, że będzie ostatnią ofiarą urządzonej przez siebie krwawej łaźni. Pchnął się nożem w pierś i tak jak pozostali zmarł. zani nadjechała karetka. Ja tylko się przyglądałem.

Stałem tam z pustym spojrzeniem, jak zawsze.

Możesz ją zarezerować TUTAJ

#powieśćkoreańska #aleksytymia #nastolatki #przyjaźń #śmierć #inność #koreapołudniowa #powieść #chłopcy