Co oznacza bycie aktywistką klimatyczną? Co kryje się pod słowem katastrofa klimatyczna i dlaczego tak desperacko potrzebujemy drzew, nie tylko w mieście? Jak w kontekście jednostkowym możemy pomóc by osłabić nasz negatywny wpływ na planetę? I czy zasadzenie 30 milionów drzew to wyczyn możliwy do powtórzenia? I wreszcie czy to współpraca z innymi jest szansą na poprawę sytuacji klimatycznej?

To tylko kilka z brzegu temtów, które udało się dotknąć na wczorajszym spotkaniu, które było jednym z pierwszych wprowadzających w zagadnienia związane z realizacją projektu ekologiczno-herstorycznego w klasie 1a SP: Drzewo(dobro)stan czyli serce puszczy, w ramach konkursu naszego lokalnego wydawnictwa Zakamarki.
Spotkanie zaczęłyśmy/liśmy od czytania na dywanie przestrzennej opowieści „W lesie (pop-up)” (Sophie Strady , il. Anouck Boisrobert i Louis Rigaud, tł. Maciej Byliniak, Wydawnictwo Dwie Siostry, 2017), która wprowadziła nas w tętniące odgłosami zwierząt knieje, w którym pewnego dnia słychać metaliczny dźwięk…buldożerów. I las zostaje zniszczony.

Książka zapraszająca do dyskusji o tym, czy możliwe jest odrodzenie się przyrody i jak zmniejszyć negatywny wpływ człowieka na nią, była dobrym punktem wyjścia do wprowadzenia postaci kenijskiej aktywistki Wangari Maathai (wa – ngari oznacza „tę, która należy do lamparta”), która dość wcześnie zrozumiała, iż powiedzenie jej mamy „drzewo jest ważniejsze niż jego drewno” niesie w sobie jedną z odpowiedzi na poprawę życia Kenijek i Kenijczyków, ale i nas wszystkich. Historię tej nietuzinkowej postaci poznajemy na kartach wydanej przez Zakamarki książki „Wangari Maathai kobieta, która posadziła miliony drzew” (Franck Prévot, il. Aurélia Fronty, tł. Katarzyna Skalska).
W trakcie prezentacji zahaczyłyśmy/liśmy tematycznie o historię Kenii – będącej na początku XX wieku kolonią Wielkiej Brytanii, gdyż to właśnie decyzją Brytyjczyków karczowano kenijskie lasy pod pola uprawne, doprowadzając do dramatycznej sytuacji, stan ten (już po wyzwoleniu spod jarzma kolonizatora) również pogłębiły katastrofalne decyzje pierwszego prezydenta Kenii, a zarazem dyktatora prowadzącego politykę eksploatującą kraj i prowadzącą do znaczonego obniżenia stopnia zalesienia. Zahaczyliśmy też o kontekst współczesny - czyli migawki dotyczące roli Grety Thunberg, jak i działaności polskich aktywistek i aktywistów.

W toku spotkania okazało się, że świadomość ekologiczna wśród najmłodszych jest duża, a niektórzy z nich mają już nawet na swoim koncie dobrych uczynków – uratowane drzewo.

 Koordynatorki projektu: p. Kalina Maglewska, p. Jolanta Molenda-Bieniecka

 fot./tekst jmb- @_book_on_prescription